ζηλιάρης

Νέα ελληνικά (el)

ζηλιάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ζηλιάρης.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε ζήλι(α) + -άρης

ΔΦΑ : /ziˈʎa.ɾis/

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ζηλιάρης	η	ζηλιάρα	το	ζηλιάρικο
γενική	του	ζηλιάρη	της	ζηλιάρας	του	ζηλιάρικου
αιτιατική	τον	ζηλιάρη	τη	ζηλιάρα	το	ζηλιάρικο
κλητική		ζηλιάρη		ζηλιάρα		ζηλιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ζηλιάρηδες	οι	ζηλιάρες	τα	ζηλιάρικα
γενική	των	ζηλιάρηδων		—	των	ζηλιάρικων
αιτιατική	τους	ζηλιάρηδες	τις	ζηλιάρες	τα	ζηλιάρικα
κλητική		ζηλιάρηδες		ζηλιάρες		ζηλιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ζηλιάρης, -α, -ικο

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ζηλιάρης	οι	ζηλιάρηδες
γενική	του	ζηλιάρη	των	ζηλιάρηδων
αιτιατική	τον	ζηλιάρη	τους	ζηλιάρηδες
κλητική		ζηλιάρη		ζηλιάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ζηλιάρης αρσενικό (θηλυκό ζηλιάρα)

ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ζηλιάρης
↪ Είναι ένας ζηλιάρης και μισός! συνεχώς κακολογεί όλον τον κόσμο.

ζηλιάρης

ζηλιάρης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
ζηλιάρης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

(θηλυκό ζηλιαρά)

→ ζητούμενο λήμμα

ζηλιάρης - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.