επιτομή

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η επιτομή οι επιτομές
      γενική της επιτομής των επιτομών
    αιτιατική την επιτομή τις επιτομές
     κλητική επιτομή επιτομές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιτομή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιτομή < ἐπιτέμνω < ἐπί + τέμνω. Συγχρονικά αναλύεται σε επι- + -τομή

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pi.toˈmi/
τυπογραφικός συλλαβισμός: επιτομή

Ουσιαστικό

επιτομή θηλυκό

  1. σύνοψη ενός κειμένου
  2. συγκέντρωση κειμένων σε έναν τόμο
  3. που συγκεντρώνει τα καλύτερα χαρακτηριστικά ενός προσώπου ή αντικειμένου, το τυπικό ή τέλειο παράδειγμα
    επιτομή της πρακτικότητας / τσιγκουνιάς / κακίας / κομψότητας
      Η ιστορία των σκουπιδιών είναι η επιτομή του ελληνικού παραλογισμού (* εφημερίδα Καθημερινή, 10.12.2009])
     συνώνυμα: ενσάρκωση, προσωποποίηση, πρότυπο, υπόδειγμα

Μεταφράσεις

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.