αποχωρητήριο
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | αποχωρητήριο | τα | αποχωρητήρια |
| γενική | του | αποχωρητηρίου & αποχωρητήριου |
των | αποχωρητηρίων |
| αιτιατική | το | αποχωρητήριο | τα | αποχωρητήρια |
| κλητική | αποχωρητήριο | αποχωρητήρια | ||
| Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- αποχωρητήριο < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἀποχωρητήριον < ἀποχωρη- + -τήριον κατά την ελληνιστική κοινή ἀποχώρησις (απόπατος) ή μεταφραστικό δάνειο από την ιταλική ritirata[1][2], (μαρτυρείται από το 1888) στην εφημερίδα Εφημερίς[3]
Προφορά
- ΔΦΑ : /a.po.xo.ɾiˈti.ɾio/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πο‐χω‐ρη‐τή‐ρι‐ο
Ουσιαστικό
αποχωρητήριο ουδέτερο
Μεταφράσεις
χώρος
|
Πηγές
- αποχωρητήριο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- αποχωρητήριο - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- αποχωρητήριο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
Αναφορές
- αποχωρητήριο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- αποχωρητήριο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
- αποχωρητήριο - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.