αποστείρωση
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αποστείρωση | οι | αποστειρώσεις |
| γενική | της | αποστείρωσης* | των | αποστειρώσεων |
| αιτιατική | την | αποστείρωση | τις | αποστειρώσεις |
| κλητική | αποστείρωση | αποστειρώσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, αποστειρώσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- αποστείρωση < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀποστείρω(σις) (στειρότητα) + -ση[1] < (ελληνιστική κοινή) ἀποστειρόω / ἀποστειρῶ < ἀπό + στειρόω / στειρῶ < αρχαία ελληνική στεῖρος, απόδοση για τη γαλλική stérilisation[2]
Ουσιαστικό
αποστείρωση θηλυκό
- (μικροβιολογία) η πλήρης καταστροφή, σε ένα υλικό ή αντικείμενο, όλων των μορφών των μικροοργανισμών
- → δείτε τις λέξεις απολύμανση και παστερίωση
Συγγενικά
- → δείτε τις λέξεις αποστειρώνω, στειρώνω και στείρος
Μεταφράσεις
αποστείρωση
|
Αναφορές
- αποστείρωση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.