αντίθεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντίθεση	οι	αντιθέσεις
γενική	της	αντίθεσης*	των	αντιθέσεων
αιτιατική	την	αντίθεση	τις	αντιθέσεις
κλητική		αντίθεση		αντιθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντιθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αντίθεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀντίθε(σις) + -ση [1] < → δείτε τη λέξη τίθημη. Μορφολογικά αναλύεται σε αντί- + θέση.

ΔΦΑ : /anˈdi.θe.si/

αντίθεση θηλυκό

η θέση τινός έναντι ή απέναντι άλλου
η εναντίωση, η διαφωνία
η φωτεινή αντίθεση: η διαφορά ισχύος ενός χρώματος
≈ συνώνυμα: το κοντράστ
(αστρονομία) η σχετική θέση δύο ουράνιων σωμάτων, όταν αυτά απέχουν μεταξύ τους 180°, όπως φαίνεται από τη Γη
(σχήμα λόγου) σχήμα λόγου που χρησιμοποιείται για να εκφράσει μια έντονη διαφορά μεταξύ δύο αντιτιθέμενων λέξεων, φράσεων ή εννοιών
→ χρειάζεται παράδειγμα
(φιλοσοφία, λογική) θέση που είναι αντίθετη / αντιτίθεται σε μια άλλη θέση
≠ αντώνυμα: θέση

αντίθεση

αντίθεση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
αντίθεση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
αντίθεση - Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.