έξοδος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η έξοδος οι έξοδοι
      γενική της εξόδου των εξόδων
    αιτιατική την έξοδο τις εξόδους
     κλητική έξοδε
(έξοδο)		 έξοδοι
Κατηγορία όπως «ήπειρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έξοδος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔξοδος

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈe.kso.ðos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐ξο‐δος

Ουσιαστικό

έξοδος θηλυκό

  1. το σημείο από όπου κάποιος εξέρχεται, βγαίνει από ένα χώρο
  2. η ενέργεια με την οποία κάποιος φεύγει από ένα χώρο
    1. η απόπειρα διάσπασης του κλοιού πολιορκίας μιας πόλης από τους κατοίκους της που επιχειρούν να την εγκαταλείψουν μαζικά και συντονισμένα προκειμένου να διαφύγουν από τους πολιορκητές και η οποία συνήθως βασίζεται στον όγκο και την ορμητικότητα των πρώτων ώστε να έχει πιθανότητες επιτυχίας
      ↪ η έξοδος του Μεσολογγίου
    2. μαζική μετακίνηση των κατοίκων της πόλης προς την ύπαιθρο που λαμβάνει χώρα στις αργίες, κατά την έναρξη των περιόδων διακοπών ή για λόγους ανωτέρας βίας προκειμένου να προφυλαχθούν από κάποιο μεγάλο επερχόμενο κίνδυνο
      ↪ η μαζική έξοδος των Αθηναίων κάθε Σαββατοκύριακο
  3. (πληροφορική) η χρονική στιγμή ή το στάδιο της λήψης ή αποστολής ή αποθήκευσης των αποτελεσμάτων μιας υπολογιστικής διαδικασίας
  4. (πληροφορική) το σημείο επικοινωνίας ενός υπολογιστή με το εξωτερικό του περιβάλλον π.χ. με μία ή περισσότερες εξωτερικές συσκευές όπως μία οθόνη ή εκτυπωτή ή κάποιου είδους δίκτυο, από το οποίο μπορεί να στείλει δεδομένα

Μεταφράσεις
    έξοδος
    εξόρμηση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.