όντας

Νέα ελληνικά (el)

ΔΦΑ : /ˈon.das/

όντας: η νεότερη, άκλιτη μετοχή του είμαι

όντας άκλιτο

μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος είμαι
↪ Με φλέρταρε όντας ο άντρας μου μπροστά! (ενώ ήταν ο σύζυγος παρών, παρόντος του συζύγου)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ων & όντας	η	ούσα	το	ον
γενική	του	όντος & όντα	της	ούσας & ούσης^*	του	όντος
αιτιατική	τον	όντα	την	ούσα	το	ον
κλητική		ων & όντα		ούσα		ον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	όντες	οι	ούσες	τα	όντα
γενική	των	όντων	των	ουσών	των	όντων
αιτιατική	τους	όντες	τις	ούσες	τα	όντα
κλητική		όντες		ούσες		όντα
Η αρχαία μετοχή ὤν, οὖσα, ὄν. Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'παρών', Κατηγορία όπως «παρών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

όντας, ων μετοχή ενεστώτα του ρήματος είμαι με νεότερες καταλήξεις: αρχαία ελληνική ὤν, γενική ὄντος μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος εἰμί

όντας, ούσα, ον

ων μορφή με νεότερες καταλήξεις
↪ όντας απαισιόδοξος, δεν ελπίζει σε τίποτα

όντας

όντας < από το μεσαιωνικό ὄντα με κάποια επίδραση του όταν

όντας

(λαϊκότροπο) όταν, με άκλιτο τύπο, σχεδόν ως επίρρημα
↪θα το δεις όντας τελειωμένο (θα το δεις όταν τελειώσει)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.