ψάλτης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ψάλτης οι ψάλτες, ψάλτηδες
& ψαλτάδες
      γενική του ψάλτη των ψαλτών, ψάλτηδων
& ψαλτάδων
    αιτιατική τον ψάλτη τους ψάλτες, ψάλτηδες
& ψαλτάδες
     κλητική ψάλτη ψάλτες, ψάλτηδες
& ψαλτάδες
Κατηγορία όπως «ράφτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψάλτης < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ψάλτης < αρχαία ελληνική ψάλτης (εκτελεστής άρπας) < ψάλλω[1]

Ουσιαστικό

ψάλτης αρσενικό (θηλυκό ψάλτρια)

  • (θρησκεία, επάγγελμα) εκείνος που ψάλλει, κυρίως στην εκκλησία
    ※  Ο ψάλτης υπενύσταζε και έκαμνε «μετάνοιες» όρθιος στο στασίδι, κι' ο γέρο‑Δημητρός, ο πρώην νεωκόρος κ' επίτροπος επί των εξωκκλησίων, χωρίς ο νους του ν' αποσπάται απ' το παγγάρι και τα κηρία, έπαιρνε «δύο τροπάρια» καθιστός στο στασίδι.
    Τέλος ὁ γερο-Κονόμος λέγει εἰς τὸν Νταραδῆμον: ― Θὰ μᾶς πῇς τώρα καὶ κανένα τροπαράκι γιὰ τὴν καλὴ χρονιά; Μὴν ἐξέχασαν κανένα οἱ ψάλτηδες καὶ δὲν τὸ εἶπαν; ― Ἀληθινά, εἶπεν ὁ Νταραδῆμος, ἀπαράτησαν ἕνα μεγαλυνάριο, δὲν ξέρω πῶς τοὺς ἦρθε. «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν ἁγνὴν Παρθένον, τὴν γεννησαμένην Χριστὸν τὸν Βασιλέα». Μυστήριον ξένον… (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ἡ Ντελησυφέρω, 1904)

Συνώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ψάλτης


Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των κλίσεων που χρειάζονται έλεγχο.
Παρατηρήσεις:  Το δίχρονο ως βραχύ ψᾰλ- από το θέμα του μέλλοντα του ψάλλω

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ψάλτης οἱ ψάλται
      γενική τοῦ ψάλτου τῶν ψαλτῶν
      δοτική τῷ ψάλτῃ τοῖς ψάλταις
    αιτιατική τὸν ψάλτην τοὺς ψάλτᾱς
     κλητική ὦ! ψάλτᾰ ψάλται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ψάλτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ψάλταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψάλτης < ψάλλω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ψάλτης, -ου, αρσενικό (θηλυκό ψάλτρια)

  1. εκείνος που παίζει κιθάρα ή άρπα
    ≈ συνώνυμα: κιθαριστής
  2. (ελληνιστική σημασία , θρησκεία) εκείνος που ψάλλει, ο ψάλτης

Πηγές
  1. ψάλτης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.