υποθήκη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η υποθήκη οι υποθήκες
      γενική της υποθήκης των υποθηκών
    αιτιατική την υποθήκη τις υποθήκες
     κλητική υποθήκη υποθήκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποθήκη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὑποθήκη < ὑποτίθημι < ὑπό + τίθημι. Μορφολογικά αναλύεται σε υπο- + -θήκη

Προφορά
ΔΦΑ : /i.poˈθi.ci/
τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐θή‐κη

Ουσιαστικό

υποθήκη θηλυκό

  1. (νομικός όρος) δέσμευση ακίνητης περιουσίας ως εγγύηση για την εξόφληση χρέους
    ↪ έβαλα υποθήκη το σπίτι μας για να πάρω το δάνειο
  2. η συμβουλή ή παραίνεση και ιδιαίτερα οι συμβουλές που αφήνει ένας πατέρας στον γιο του ή ένας πολιτικός ηγέτης στο λαό του ύστερα από το θάνατο του
  3. (μεταφορικά) κάτι το οποίο θα έχει αρνητική εξέλιξη ή θα επηρεάσει αρνητικά το μέλλον
    → δείτε και τη λέξη παρακαταθήκη

Πολυλεκτικοί όροι
  • βιβλίο υποθηκών: το βιβλίο στο οποίο γίνεται η επίσημη καταγραφή των υποθηκών

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις υπό και θέτω

Μεταφράσεις
    υποθήκη
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.