τζα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈd͡za/

Ετυμολογία 1

τζα < (στην παιδική γλώσσα) [1]

Επιφώνημα

τζα!

επιφώνημα στο κρυφτό με μωρά και νήπια, όταν ο κρυμμένος βγάζει την παλάμη του μπροστά απ' το πρόσωπο αποκαλύπτοντάς το, απαντητικό του κούκου

Εκφράσεις

κάνε μου τζα
κούκου, τζα

Μεταφράσεις

τζα

Ετυμολογία 2

τζα < (άμεσο δάνειο) ιταλική già (ήδη, ναι) [2] (προφορά ˈd͡ʒa) < προέλευσης από τη λατινική → και δείτε τη λέξη già#Italian στο αγγλικό Βικιλεξικό

Επίρρημα

τζα

(ιδιωματικό, όπως στο επτανησιακό ιδίωμα)
1. ήδη
  ※ Διονύσιος Ρώμας, 1906-1961. «Το ρεμπελιό των ποπολάρων» στις τριλογίες Περίπλους απόσπασμα@books.google
  Έτσι φινίρισα να μπαρκάρω σ' ευτούνο δω το πλεούμενο και ν' αρμενίζω μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει για τη φαμόζα Πόλη, τη μυριοτραγουδισμένη, που τσι επαίνους για τσι εμορφιές και τα πλούτια τση ακούμε τζα από τα μικράτα μας
2. (ως επιβεβαίωση) βέβαια, «ναι, για», σίγουρα, αμέ

Μεταφράσεις

τζα

→ δείτε τις λέξεις δα, για, ήδη και βέβαια

Αναφορές

τζα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Λάζαρης, Χριστόφορος Γ. (1970). Τα λευκαδίτικα. Ετυμολογικόν και ερμηνευτικόν λεξιλόγιον των γλωσσικών ιδιωμάτων της νήσου Λευκάδος, Ιωάννινα: Εκτύπωσις Ευριπίδη Κ. Θέμελη.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.