συμπλήρωμα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το συμπλήρωμα τα συμπληρώματα
      γενική του συμπληρώματος των συμπληρωμάτων
    αιτιατική το συμπλήρωμα τα συμπληρώματα
     κλητική συμπλήρωμα συμπληρώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπλήρωμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συμπλήρωμα, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική complément ή supplément[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /simˈbli.ɾo.ma/
τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπλή‐ρω‐μα

Ουσιαστικό

συμπλήρωμα ουδέτερο

  1. η ενέργεια του συμπληρώνω
  2. ότι χρειάζεται ώστε κάτι να πληρωθεί
    1. συνοδευτικό κείμενο στο οποίο ο συντάκτης αναφέρει επιπλέον χρήσιμα στοιχεία
    2. (γραμματική) συμπληρώματα του ρήματος: επιρρηματικοί προσδιορισμοί και αντικείμενα
    3. επιπλέον ποσότητα φαγητού πέραν της μερίδας

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    συμπλήρωμα

Αναφορές
  1. συμπλήρωμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.