στύλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στύλος	οι	στύλοι
γενική	του	στύλου	των	στύλων
αιτιατική	τον	στύλο	τους	στύλους
κλητική		στύλε		στύλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εργάτες σε στύλο ηλεκτροδότησης

στύλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στῦλος

για τη βοτανική < (λόγιο δάνειο) γαλλική style < λατινική stilus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *steyg-

στύλος αρσενικό

το μακρύ και στενό αντικείμενο, κυλινδρικό ή ορθογώνιο, που στην κορυφή του στηρίζει κάτι
≈ συνώνυμα: κολόνα, δοκός
(μεταφορικά) το στήριγμα
(βοτανική) ένα μέρος από τον ύπερο του άνθους
(ανατομία) ονομασία ανατομικών σχηματισμών

κολόνα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.