σηματοδότηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σηματοδότηση	οι	σηματοδοτήσεις
γενική	της	σηματοδότησης*	των	σηματοδοτήσεων
αιτιατική	τη	σηματοδότηση	τις	σηματοδοτήσεις
κλητική		σηματοδότηση		σηματοδοτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, σηματοδοτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σηματοδότηση <σηματοδοτώ, σηματοδοτη- + -ση (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική signalisation) [1]

Προφορά

ΔΦΑ : /si.ma.toˈðo.ti.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ση‐μα‐το‐δό‐τη‐ση

Ουσιαστικό

σηματοδότηση θηλυκό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του σηματοδοτώ
1. η μετάδοση σημάτων με κάποιο κώδικα, από απόσταση [2]
  ≈ συνώνυμα: σηματοδοσία
2. η τοποθέτηση ειδικών σημάτων και σηματοδοτών για τη σήμανση π.χ. οδικού ή σιδηροδρομικού δικτύου και τη διευκόλυνση των αυτοκινητιστών ή των πεζών
3. (μεταφορικά) η εμφάνιση κάποιων χαρακτηριστικών που χαρακτηρίζουν κάτι διαφοροποιώντας το από άλλα

Συγγενικά

σηματοδοσία
σηματοδότης
→ δείτε τις λέξεις σηματοδοτώ, σήμα και δίνω

Μεταφράσεις

σηματοδότηση

αγγλικά : signaling ^(en)
γαλλικά : balisage ^(fr), signalisation ^(fr)
πολωνικά : sygnalizacja ^(pl)

Αναφορές

σηματοδότηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.