πολιτευτής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο πολιτευτής οι πολιτευτές
      γενική του πολιτευτή των πολιτευτών
    αιτιατική τον πολιτευτή τους πολιτευτές
     κλητική πολιτευτή πολιτευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολιτευτής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πολιτευτής[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /po.li.teˈftis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πο‐λι‐τευ‐τής

Ουσιαστικό

πολιτευτής αρσενικό (θηλυκό πολιτεύτρια)

Μεταφράσεις
    πολιτευτής

Αναφορές
  1. πολιτευτής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ πολιτευτής οἱ πολιτευταί
      γενική τοῦ πολιτευτοῦ τῶν πολιτευτῶν
      δοτική τῷ πολιτευτῇ τοῖς πολιτευταῖς
    αιτιατική τὸν πολιτευτήν τοὺς πολιτευτᾱ́ς
     κλητική ὦ! πολιτευτᾰ́ πολιτευταί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πολιτευτᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  πολιτευταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολιτευτής (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πολιτεύ(ω) + -τής

Ουσιαστικό

πολιτευτής αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.