μύρτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μύρτος	οι	μύρτοι
γενική	της	μύρτου	των	μύρτων
αιτιατική	τη	μύρτο	τις	μύρτους
κλητική		μύρτε (μύρτο)		μύρτοι
Κατηγορία όπως «διχοτόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μύρτος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μύρτος (θηλυκό). Δείτε και η μυρτιά, και το ουδέτερο το μύρτο

ΔΦΑ : /ˈmiɾ.tos/

μύρτος θηλυκό

μύρτος

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μύρτος	αἱ	μύρτοι
γενική	τῆς	μύρτου	τῶν	μύρτων
δοτική	τῇ	μύρτῳ	ταῖς	μύρτοις
αιτιατική	τὴν	μύρτον	τὰς	μύρτους
κλητική ὦ!		μύρτε		μύρτοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μύρτω
γεν-δοτ	τοῖν		μύρτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μύρτος < πιθανόν σημιτικής προέλευσης M-R-R (δριμύς, πικρός) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

μύρτος θηλυκό

μύρτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
μύρτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.