μύρτον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μύρτον τὰ μύρτᾰ
      γενική τοῦ μύρτου τῶν μύρτων
      δοτική τῷ μύρτῳ τοῖς μύρτοις
    αιτιατική τὸ μύρτον τὰ μύρτᾰ
     κλητική ὦ! μύρτον μύρτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μύρτω
γεν-δοτ τοῖν  μύρτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1
μύρτον < μύρτ(ος) (θηλυκό) + -ον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: μύρτο

Ουσιαστικό

μύρτον ουδέτερο

Ετυμολογία 2
μύρτον: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

μύρτον θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.