μονέδα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η μονέδα οι μονέδες
      γενική της μονέδας —
    αιτιατική τη μονέδα τις μονέδες
     κλητική μονέδα μονέδες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονέδα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μονέδα < βενετική moneda[1] < λατινική Moneta (προσωνυμία της θεάς Ήρας Juno, (κυριολεκτικά) σύμβουλος. Στους ναούς της κόβονταν νομίσματα)[2] < moneo < πρωτοϊταλική *moneō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *monéyeti < *men- (σκέφτομαι)

Προφορά
ΔΦΑ : /moˈne.ða/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νέ‐δα

Ουσιαστικό

μονέδα θηλυκό

Εκφράσεις

Μεταφράσεις
    μονέδα

Αναφορές
  1. μονέδα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.