μεμονωμένος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο μεμονωμένος η μεμονωμένη το μεμονωμένο
      γενική του μεμονωμένου της μεμονωμένης του μεμονωμένου
    αιτιατική τον μεμονωμένο τη μεμονωμένη το μεμονωμένο
     κλητική μεμονωμένε μεμονωμένη μεμονωμένο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι μεμονωμένοι οι μεμονωμένες τα μεμονωμένα
      γενική των μεμονωμένων των μεμονωμένων των μεμονωμένων
    αιτιατική τους μεμονωμένους τις μεμονωμένες τα μεμονωμένα
     κλητική μεμονωμένοι μεμονωμένες μεμονωμένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μεμονωμένος < (λόγιο) αρχαία ελληνική μεμονωμένος, μετοχή παρακειμένου με αναδιπλασιαμό του ρήματος μονόομαι, μονοῦμαι, μεσοπαθητικής φωνής του μονόω, μονῶ, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική isolé.[1] Δείτε και τη νεοελληνική μετοχή μονωμένος από το μονώνω

Προφορά
ΔΦΑ : /me.mo.noˈme.nos/

Μετοχή

μεμονωμένος, -η, -ο " μοναδικός, που παρουσιάζεται μόνο μία φορά

  • μεμονωμένο περιστατικό

Σημειώσεις

Μεταφράσεις
    μεμονωμένος

Αναφορές
  1. μεμονωμένος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.