κολλάω

κολλάω < κολλ(ώ) + νεότερο επίθημα -άω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κολλῶ, συνηρημένος τύπος του κολλάω < κόλλα

ΔΦΑ : /koˈla.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κολ‐λά‐ω

κολλάω/κολλώ, πρτ.: κολλούσα/κόλλαγα, αόρ.: κόλλησα, παθ.φωνή: κολλιέμαι, π.αόρ.: κολλήθηκα, μτχ.π.π.: κολλημένος

1. ενώνω δύο ή περισσότερα αντικείμενα ή μέρη αντικειμένου με κάποια κόλλα
2. (μεταφορικά) βρίσκομαι σε πολύ στενή επαφή με κάποιον, είμαι πολύ καλός φίλος με κάποιον

   ↪ έχουν κολλήσει για τα καλά οι δυό τους

3. (μεταφορικά) ακολουθώ κάποιον συνεχώς από πολύ μικρή απόσταση

   ↪ Προσπέρασα κάποιον στο δρόμο με το αυτοκίνητο κι αυτός μετά κόλλησε από πίσω μου και μου άναβε τα φώτα.

4. (μεταφορικά) φέρομαι προκλητικά ή επιθετικά απέναντι σε κάποιον, παρενοχλώ

   ↪ Μη μου κολλάς εμένα, γιατί θα πάρω ανάποδες!

5. (μεταφορικά) προσπαθώ να προσεγγίσω ερωτικά ένα άτομο ή παρενοχλώ σεξουαλικά

   ↪ Τι γίνεται με τον Τάκη; Μου φαίνεται ότι σου κολλάει!

6. αντιμετωπίζω μια δυσκολία κατά την πρόοδο μιας εργασίας που με εμποδίζει να συνεχίσω

   ↪ Έχω κολλήσει εδώ και δυο ώρες σε μια άσκηση και δεν μπορώ να τη λύσω με τίποτα.

7. αφοσιώνομαι ολοκληρωτικά σε μια δραστηριότητα που με απορροφά

   ↪ Έχει κολλήσει στον υπολογιστή της και μας έχει ξεχάσει εμάς τους φίλους της.

8. αρρωσταίνω από μεταδοτικό νόσημα που μου μεταδόθηκε

   ↪ κόλλησα γρίπη

9. (για μεταδοτικά νοσήματα) μεταδίδομαι

   ↪ κάποιοι υποστηρίζουν ότι το απλό κρύωμα δεν κολλάει

• κολνάω

• κόλλα το!
• κολλάω στον τοίχο, κολλάω κάποιον στον τοίχο : αποστομώνω κάποιον

• κολλητός
• κολλώδης

• αποκολλώ
• ξεκολλώ
• προσκολλώ
• συγκολλώ

• κολλιέμαι

• κολλώ, -άω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

κολλάω < κόλλ(α) + -άω / -ῶ

κολλάω

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘Πίνδαρος, Νεμεονίκαις, ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ, 7.78-7.80

  Μοῖσά τοι | κολλᾷ χρυσὸν ἔν τε λευκὸν ἐλέφανθ᾽ ἁμᾶ | καὶ λείριον ἄνθεμον ποντίας ὑφελοῖσ᾽ ἐέρσας.

  η Μούσα μου εμένα χρυσάφι κολλά | με λευκό ελεφαντόδοντο κι άλικο | κρινανθό, που απ᾽ τα σπλάχνα της θάλασσας βγάζει.

  Μετάφραση (1937): Ιωάννης Γρυπάρης, @greek‑language.gr

• κολλάω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κολλάω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.