κολακευτικός
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | κολακευτικός | η | κολακευτική | το | κολακευτικό |
| γενική | του | κολακευτικού | της | κολακευτικής | του | κολακευτικού |
| αιτιατική | τον | κολακευτικό | την | κολακευτική | το | κολακευτικό |
| κλητική | κολακευτικέ | κολακευτική | κολακευτικό | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | κολακευτικοί | οι | κολακευτικές | τα | κολακευτικά |
| γενική | των | κολακευτικών | των | κολακευτικών | των | κολακευτικών |
| αιτιατική | τους | κολακευτικούς | τις | κολακευτικές | τα | κολακευτικά |
| κλητική | κολακευτικοί | κολακευτικές | κολακευτικά | |||
| Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- κολακευτικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κολακευτικός < αρχαία ελληνική κολακεύω
Προφορά
- ΔΦΑ : /ko.la.ce.ftiˈkos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐λα‐κευ‐τι‐κός
Συγγενικά
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | κολακευτικός | ἡ | κολακευτική | τὸ | κολακευτικόν |
| γενική | τοῦ | κολακευτικοῦ | τῆς | κολακευτικῆς | τοῦ | κολακευτικοῦ |
| δοτική | τῷ | κολακευτικῷ | τῇ | κολακευτικῇ | τῷ | κολακευτικῷ |
| αιτιατική | τὸν | κολακευτικόν | τὴν | κολακευτικήν | τὸ | κολακευτικόν |
| κλητική ὦ! | κολακευτικέ | κολακευτική | κολακευτικόν | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | κολακευτικοί | αἱ | κολακευτικαί | τὰ | κολακευτικᾰ́ |
| γενική | τῶν | κολακευτικῶν | τῶν | κολακευτικῶν | τῶν | κολακευτικῶν |
| δοτική | τοῖς | κολακευτικοῖς | ταῖς | κολακευτικαῖς | τοῖς | κολακευτικοῖς |
| αιτιατική | τοὺς | κολακευτικούς | τὰς | κολακευτικᾱ́ς | τὰ | κολακευτικᾰ́ |
| κλητική ὦ! | κολακευτικοί | κολακευτικαί | κολακευτικᾰ́ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | κολακευτικώ | τὼ | κολακευτικᾱ́ | τὼ | κολακευτικώ |
| γεν-δοτ | τοῖν | κολακευτικοῖν | τοῖν | κολακευτικαῖν | τοῖν | κολακευτικοῖν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Πηγές
- κολακευτικός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- κολακευτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.