κατώφλι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το κατώφλι τα κατώφλια
      γενική του κατωφλιού των κατωφλιών
    αιτιατική το κατώφλι τα κατώφλια
     κλητική κατώφλι κατώφλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατώφλι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κατώφλιν < κατώφλιον < αρχαία ελληνική κάτω, κατώ- + φλι(ά) (παραστάδα πόρτας) + -ον

Προφορά
ΔΦΑ : /kaˈto.fli/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τώ‐φλι

Ουσιαστικό

κατώφλι ουδέτερο

  1. (αρχιτεκτονική) ξύλινη ή πέτρινη πλάκα που ενώνει, στο κάτω μέρος, τις κατακόρυφες πλευρές της πόρτα
    ↪ Δεν έχω διαβεί ποτέ το κατώφλι του.
    ≈ συνώνυμα: τσερτσεβές (ιδιωματικό)
  2. (κατ’ επέκταση) ο γύρω από την είσοδο χώρος
  3. (μεταφορικά) το σημείο που αρχίζει κάτι
    ↪ το κατώφλι του θανάτου
    ↪ το κατώφλι του γήρατος

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    κατώφλι

Αναφορές
  1. κατώφλι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.