ιδίωμα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ιδίωμα τα ιδιώματα
      γενική του ιδιώματος των ιδιωμάτων
    αιτιατική το ιδίωμα τα ιδιώματα
     κλητική ιδίωμα ιδιώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδίωμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἰδίωμα (ιδιαίτερο χαρακτηριστικό)

Προφορά
ΔΦΑ : /iˈði.o.ma/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐δί‐ω‐μα

Ουσιαστικό

ιδίωμα ουδέτερο

  1. (γλωσσολογία) γλωσσική ποικιλία μιας διαλέκτου ή μιας γλώσσας που χαρακτηρίζει έναν τόπο ή μια κοινωνική ομάδα, στην οποία οι διαφορές (από τη συνηθισμένη γλώσσα) είναι φανερές, αλλά δεν εμποδίζουν την κατανόηση[2]
    ↪ στο τοπικό ιδίωμα της Καλαμάτας είναι πολύ συνηθισμένη η προσφώνηση "Μάνα μου"
    → δείτε και τη λέξη ιδιωτισμός
  2. ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης συγγραφέα
    → δείτε τη λέξη στιλ
  3. (προφορικό) συνήθεια
    ↪έχει το ιδίωμα να τρίβει τα χέρια του πριν μιλήσει

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    γλωσσική ποικιλία
    (άλλες σημασίες)

Αναφορές
  1. ιδίωμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. What is a dialect?, «Κέντρον Ερεύνης των Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων - Ι.Λ.Ν.Ε» της Ακαδημίας Αθηνών, ανακτήθηκε στις 14/1/2023
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.