θεόκλητος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θεόκλητος	η	θεόκλητη	το	θεόκλητο
γενική	του	θεόκλητου	της	θεόκλητης	του	θεόκλητου
αιτιατική	τον	θεόκλητο	τη	θεόκλητη	το	θεόκλητο
κλητική		θεόκλητε		θεόκλητη		θεόκλητο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θεόκλητοι	οι	θεόκλητες	τα	θεόκλητα
γενική	των	θεόκλητων	των	θεόκλητων	των	θεόκλητων
αιτιατική	τους	θεόκλητους	τις	θεόκλητες	τα	θεόκλητα
κλητική		θεόκλητοι		θεόκλητες		θεόκλητα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

θεόκλητος < (ελληνιστική κοινή) θεόκλητος < αρχαία ελληνική θεός + καλέω / καλῶ

ΔΦΑ : /θeˈo.kli.tos/

θεόκλητος, -η, -ο

(λόγιο) που έχει κληθεί από τον θεό, που έχει επιλεγεί ή προοριστεί για κάποιο έργο ή σκοπό από τη θεία βούληση

θεόκλητος

↓ πτώσεις	ενικός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	θεόκλητος	τὸ	θεόκλητον
γενική	τοῦ/τῆς	θεοκλήτου	τοῦ	θεοκλήτου
δοτική	τῷ/τῇ	θεοκλήτῳ	τῷ	θεοκλήτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θεόκλητον	τὸ	θεόκλητον
κλητική ὦ!		θεόκλητε		θεόκλητον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θεόκλητοι	τὰ	θεόκλητᾰ
γενική	τῶν	θεοκλήτων	τῶν	θεοκλήτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	θεοκλήτοις	τοῖς	θεοκλήτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θεοκλήτους	τὰ	θεόκλητᾰ
κλητική ὦ!		θεόκλητοι		θεόκλητᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θεοκλήτω	τὼ	θεοκλήτω
γεν-δοτ	τοῖν	θεοκλήτοιν	τοῖν	θεοκλήτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

θεόκλητος < αρχαία ελληνική θεός + καλώ

θεόκλητος, -ος, -ον

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.