επικονίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επικονίαση	οι	επικονιάσεις
γενική	της	επικονίασης*	των	επικονιάσεων
αιτιατική	την	επικονίαση	τις	επικονιάσεις
κλητική		επικονίαση		επικονιάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επικονιάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επικονίαση < ἐπικονίασις < (ελληνιστική κοινή) ἐπικονιάω/ἐπικονιῶ < ἐπί + κονία < κόνις

Η λέξη πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1890 από τον Κωνσταντίνο Μητσόπουλο (Κουμανούδης Στέφανος, Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών, τ. Α, σελ. 396)

Ουσιαστικό

επικονίαση θηλυκό

(βοτανική) η γονιμοποίηση και γενικότερα η αναπαραγωγή των φυτών μέσω της εναπόθεσης γύρης

Συγγενικά

Μεταφράσεις

επικονίαση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.