επιθεωρητής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο επιθεωρητής οι επιθεωρητές
      γενική του επιθεωρητή των επιθεωρητών
    αιτιατική τον επιθεωρητή τους επιθεωρητές
     κλητική επιθεωρητή επιθεωρητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιθεωρητής < (επιθεωρώ) επιθεωρη- + -τής (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική inspecteur) [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /e.pi.θe.o.ɾiˈtis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐θε‐ω‐ρη‐τής

Ουσιαστικό

επιθεωρητής αρσενικό (θηλυκό επιθεωρήτρια)

  1. (επάγγελμα) αυτός που επιθεωρεί
  2. (ειδικότερα) ιεραρχικός τίτλος ή βαθμός δημοσίου υπαλλήλου που επιθεωρεί, ελέγχει ή συντονίζει τις υπηρεσίες ευθύνης του
    ↪ είναι επιθεωρητής μέσης εκπαίδευσης
    ↪ «Ο Επιθεωρητής» είναι ένα από τα σπουδαιότερα θεατρικά έργα του Νικολάι Γκόγκολ. Πρωτοπαίχτηκε το 1836.

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    επιθεωρητής

Αναφορές
  1. επιθεωρητής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.