εμμανής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	εμμανής	η	εμμανής	το	εμμανές
γενική	του	εμμανούς*	της	εμμανούς	του	εμμανούς
αιτιατική	τον	εμμανή	την	εμμανή	το	εμμανές
κλητική		εμμανή(ς)		εμμανής		εμμανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	εμμανείς	οι	εμμανείς	τα	εμμανή
γενική	των	εμμανών	των	εμμανών	των	εμμανών
αιτιατική	τους	εμμανείς	τις	εμμανείς	τα	εμμανή
κλητική		εμμανείς		εμμανείς		εμμανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

εμμανής < αρχαία ελληνική ἐμμανής < μαίνομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *mn̥yo- < *men- (σκέφτομαι)

εμμανής, -ής, -ές

(λόγιο) που έχει μανία με κάτι ή κάποιον
Από το ένα άκρο στο άλλο. Πριν από μία διετία υπήρχαν νέφη καπνού ακόμη και σε παιδότοπους. Τώρα, με την ολική απαγόρευση, ο θεριακλής αντιμετωπίζεται ως εμμανής δολοφόνος. Ο καπνιστής θεωρείται ένας υπανάπτυκτος, που φυσάει τον καρκίνο στα μούτρα των συνανθρώπων του. (*)

εμμανής

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.