διασκεδαστής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο διασκεδαστής οι διασκεδαστές
      γενική του διασκεδαστή των διασκεδαστών
    αιτιατική τον διασκεδαστή τους διασκεδαστές
     κλητική διασκεδαστή διασκεδαστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκεδαστής < διασκεδάζω + -τής (πβ. αρχαία ελληνική διασκεδαστής με άλλη σημασία)

Ουσιαστικό

διασκεδαστής αρσενικό (θηλυκό διασκεδάστρια)

  1. αυτός που διασκεδάζει ο ίδιος, που γλεντάει
    ≈ συνώνυμα: γλεντοκόπος
  2. (επάγγελμα) αυτός που διασκεδάζει τους άλλους, που τους κάνει να περνάν καλά
    ≈ συνώνυμα: ψυχαγωγός

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    διασκεδαστής


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ διασκεδαστής οἱ διασκεδασταί
      γενική τοῦ διασκεδαστοῦ τῶν διασκεδαστῶν
      δοτική τῷ διασκεδαστῇ τοῖς διασκεδασταῖς
    αιτιατική τὸν διασκεδαστήν τοὺς διασκεδαστᾱ́ς
     κλητική ὦ! διασκεδαστᾰ́ διασκεδασταί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διασκεδαστᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  διασκεδασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκεδαστής < διασκεδάννυμι + -τής < σκεδάννυμι

Ουσιαστικό

διασκεδαστής αρσενικό

  1. διασκορπιστής
  2. απερίσκεπτος, υπερβολικός
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.