διακλάδωση
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | διακλάδωση | οι | διακλαδώσεις |
| γενική | της | διακλάδωσης* | των | διακλαδώσεων |
| αιτιατική | τη | διακλάδωση | τις | διακλαδώσεις |
| κλητική | διακλάδωση | διακλαδώσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, διακλαδώσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
Ετυμολογία - διακλάδωση < (μαρτυρείται από το 1843) καθαρεύουσα: διακλάδωσις < θέμα διακλαδω- ή όπως σε ρήμα διακλαδώ(νομαι)[1] ή από ρήμα διακλαδοῦμαι[2] + -ση (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική branchement)
Προφορά
Προφορά- ΔΦΑ : /ðiaˈkla.ðo.si/ & /ðʝaˈkla.ðo.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐κλά‐δω‐ση
Ουσιαστικό
Ουσιαστικόδιακλάδωση θηλυκό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διακλαδώνω
- (βοτανική) η διαίρεση του βλαστού ενός φυτού σε μεγαλύτερους ή μικρότερους κλάδους
- (ανατομία) ο χωρισμός των νεύρων, των αγγείων κ.λπ. σε μικρότερα τμήματα
- (κατ’ επέκταση) η διαίρεση ενός μεγαλύτερου τμήματος (δρόμος, σιδηρόδρομος) σε άλλα μικρότερα καθώς και το ίδιο το μικρότερο αυτό τμήμα
- (πληροφορική) συνώνυμο του κλάδος
Συγγενικά
- → δείτε τις λέξεις διακλαδώνω και κλαδί
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις
Αναφορές
Αναφορές- διακλαδίζω - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- διακλάδωση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.