γλῶσσα

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	γλῶσσᾰ	αἱ	γλῶσσαι
γενική	τῆς	γλώσσης	τῶν	γλωσσῶν
δοτική	τῇ	γλώσσῃ	ταῖς	γλώσσαις
αιτιατική	τὴν	γλῶσσᾰν	τὰς	γλώσσᾱς
κλητική ὦ!		γλῶσσᾰ		γλῶσσαι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γλώσσᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		γλώσσαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'γλῶσσα' όπως «γλῶσσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

γλῶσσα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *glōgʰs

γλῶσσα θηλυκό

η γλώσσα στις σημασίες
1. η γλώσσα στο στόμα
2. οτιδήποτε έχει σχήμα γλώσσας, γλωσσίδι
3. (γλωσσολογία) ο λόγος, ο κώδικας επικοινωνίας

ετυμολογικό πεδίο
γλωσσ-

γλωσσο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα γλωσσο- στο Βικιλεξικό
-γλωσσος Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -γλωσσος στο Βικιλεξικό
Λέξεις γλωσσ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

ενδεικτικά

γλῶσσα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
γλῶσσα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.