γλωσσάς

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο γλωσσάς η γλωσσού το γλωσσάδικο
& γλωσσούδικο
      γενική του γλωσσά της γλωσσούς του γλωσσάδικου
& γλωσσούδικου
    αιτιατική τον γλωσσά τη γλωσσού το γλωσσάδικο
& γλωσσούδικο
     κλητική γλωσσά γλωσσού γλωσσάδικο
& γλωσσούδικο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι γλωσσάδες οι γλωσσούδες τα γλωσσάδικα
& γλωσσούδικα
      γενική των γλωσσάδων των γλωσσούδων των γλωσσάδικων
& γλωσσούδικων
    αιτιατική τους γλωσσάδες τις γλωσσούδες τα γλωσσάδικα
& γλωσσούδικα
     κλητική γλωσσάδες γλωσσούδες γλωσσάδικα
& γλωσσούδικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος.
Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
ομάδα '-άς', Κατηγορία όπως «γλωσσάς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γλωσσάς < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γλωσσάς (ουσιαστικό) < αρχαία ελληνική γλῶσσα + -άς

Προφορά
ΔΦΑ : /ɣloˈsas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : γλωσ‐σάς

Επίθετο

γλωσσάς, -ού, -άδικο/ούδικο [1]

  1. (οικείο) που λέει πολλά με αυθάδη τρόπο, που βγάζει γλώσσα
  2. (οικείο) φλύαρος, κουτσομπόλης [2]

Ουσιαστικό

γλωσσάς αρσενικό (θηλυκό γλωσσού)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    γλωσσάς

Αναφορές
  1. ως επίθετο γλωσσάς - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. ως ουσιαστικό «γλωσσάς» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γλωσσάς < γλώσσ(α) + -άς < αρχαία ελληνική γλῶσσα

Ουσιαστικό

γλωσσάς αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.