βίντσι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βίντσι	τα	βίντσια
γενική	του	βιντσιού	των	βιντσιών
αιτιατική	το	βίντσι	τα	βίντσια
κλητική		βίντσι		βίντσια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βίντσι < αγγλική winch

βίντσι ουδέτερο

δεν σηκώνεται ούτε με βίντσι:
1. για κάτι που είναι πολύ βαρύ
2. (μεταφορικά) λέγεται για κάποιον που τεμπελιάζει και είναι ράθυμος και οκνηρός
  ≈ συνώνυμα: τεμπέλης, οκνηρός, ράθυμος

βίντσι

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.