αρωματικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο αρωματικός η αρωματική το αρωματικό
      γενική του αρωματικού της αρωματικής του αρωματικού
    αιτιατική τον αρωματικό την αρωματική το αρωματικό
     κλητική αρωματικέ αρωματική αρωματικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι αρωματικοί οι αρωματικές τα αρωματικά
      γενική των αρωματικών των αρωματικών των αρωματικών
    αιτιατική τους αρωματικούς τις αρωματικές τα αρωματικά
     κλητική αρωματικοί αρωματικές αρωματικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αρωματικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀρωματικός < αρχαία ελληνική ἄρωμα < ἀρόω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂erh₃- (οργώνω)
χημικός όρος < (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική aromatic [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /a.ɾo.ma.tiˈkos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ρω‐μα‐τι‐κός

Επίθετο

αρωματικός, -ή, -ό

  1. που έχει και αναδίδει ωραίο άρωμα
    ≈ συνώνυμα: αρωματισμένος, αρωματώδης, μυρωδάτος, μυρωδικός
  2. (χημική ένωση) είδος χημικής οργανικής ένωσης
  3. (ουσιαστικοποιημένο) αρωματικά: ουσία (φυσική ή τεχνητή) που αρωματίζει

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    αρωματικός

Αναφορές
  1. αρωματικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.