αντιπαράθεση
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αντιπαράθεση | οι | αντιπαραθέσεις |
| γενική | της | αντιπαράθεσης* | των | αντιπαραθέσεων |
| αιτιατική | την | αντιπαράθεση | τις | αντιπαραθέσεις |
| κλητική | αντιπαράθεση | αντιπαραθέσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, αντιπαραθέσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- αντιπαράθεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀντιπαράθε(σις) + -ση < ἀντιπαρατίθημι < ἀντί + παρατίθημι < παρά + τίθημι
Προφορά
- ΔΦΑ : /an.di.paˈɾa.θe.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντι‐πα‐ρά‐θε‐ση
Ουσιαστικό
αντιπαράθεση θηλυκό
- η ενέργεια και το αποτέλεσμα του αντιπαραθέτω
- η παρουσίαση ή η αναφορά μιας αντίθετης άποψης ή επιχειρήματος
- ≈ συνώνυμα: αντιπαράταξη, (αντίθεση)
- η παρουσίαση ή η αναφορά με σειρά κάποιων πραγμάτων, ώστε να μπορεί να γίνει σύγκριση
- η παρουσίαση ή η αναφορά μιας αντίθετης άποψης ή επιχειρήματος
Μεταφράσεις
αντιπαράθεση
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.