αναθεωρητής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο αναθεωρητής οι αναθεωρητές
      γενική του αναθεωρητή των αναθεωρητών
    αιτιατική τον αναθεωρητή τους αναθεωρητές
     κλητική αναθεωρητή αναθεωρητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναθεωρητής < (αναθεωρώ) αναθεωρη- + -τής, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική révisionniste, réviseur ή από τη ρωσική ревизионистский (revizionístskij) [1]

Ουσιαστικό

αναθεωρητής αρσενικό (θηλυκό αναθεωρήτρια)

  1. (γενικότερα) που επανεκτιμά, επανεξετάζει ή ακυρώνει κάτι παλιότερο, όπως μια κρίση, απόφαση ή προσέγγιση· που αναθεωρεί ευρύτερα παραδεκτές ή παγιωμένες απόψεις, αντιλήψεις
  2. διανοούμενος ή πολιτικός που αναθεωρεί τον κλασικό μαρξισμό
  3. ιστορικός που αναθεωρεί τον ευρύτερα αποδεκτό τρόπο που αποτιμάται ο ναζισμός, όπως και τα εγκλήματά του (κυρίως η γενοκτονία των Ερβαίων)

Συγγενικά
  1. αναθεωρητικός
  2. αναθεωρητισμός

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    αναθεωρητής

Αναφορές
  1. αναθεωρητής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.