ακουμπάω

Νέα ελληνικά (el)
Δύο χέρια ακουμπούν το ένα το άλλο.
Σκίτσο άντρα που ακουμπά πάνω σε ένα δέντρο.

Ετυμολογία

ακουμπάω < ακουμπ(ώ) + -άω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀκουμπῶ (&ἀκουμπίζω, ἀκουμβίζω)[1] < πιθανόν ελληνιστική κοινή ἀκουμβέω[2] < λατινική accumbo [3][4] (=κατακλίνομαι) < accubo < ad + cubo < πρωτοϊταλική *kubāō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ḱewb-

Προφορά
ΔΦΑ : /a.kumˈba.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐κου‐μπά‐ω

Ρήμα

ακουμπάω, -άς.../ακουμπώ, αόρ.: ακούμπησα, παθ.φωνή: ακουμπιέμαι, π.αόρ.: ακουμπίστηκα, μτχ.π.π.: ακουμπισμένος/ακουμπημένος

  1. (μεταβατικό) αγγίζω κάτι ή κάποιον με το σώμα μου
    ↪ Λέει ότι τον έσπρωξα, αλλά εγώ ίσα που τον ακούμπησα.
  2. (μεταβατικό) τοποθετώ κάτι σε μια σταθερή θέση
  3. (αμετάβατο) στηρίζομαι σε μια σταθερή επιφάνεια, γέρνω
    ↪ Ζαλίστηκε και ακούμπησε στον τοίχο μέχρι να συνέλθει.
    • (μεταφορικά) στηρίζομαι σε κάποιον, βρίσκω ηθική και υλική υποστήριξη
      Θέλω να βρω έναν άνθρωπο να ακουμπήσω
      → δείτε παράθεμα στο ακουμπώ
  • ακουμπίζω

Συγγενικά

Κλίση
    Ενεργητική φωνή
Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα Ενεστώτας Παρατατικός Εξ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Μετοχή
α' ενικ. ακουμπάω - ακουμπώ ακουμπούσα θα ακουμπάω - ακουμπώ να ακουμπάω - ακουμπώ ακουμπώντας
β' ενικ. ακουμπάς ακουμπούσες θα ακουμπάς να ακουμπάς ακούμπα - ακούμπαγε
γ' ενικ. ακουμπάει - ακουμπά ακουμπούσε θα ακουμπάει - ακουμπά να ακουμπάει - ακουμπά
α' πληθ. ακουμπάμε - ακουμπούμε ακουμπούσαμε θα ακουμπάμε - ακουμπούμε να ακουμπάμε - ακουμπούμε
β' πληθ. ακουμπάτε ακουμπούσατε θα ακουμπάτε να ακουμπάτε ακουμπάτε
γ' πληθ. ακουμπάν(ε) - ακουμπούν(ε) ακουμπούσαν(ε) θα ακουμπάν(ε) - ακουμπούν(ε) να ακουμπάν(ε) - ακουμπούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα Αόριστος Συνοπτ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Απαρέμφατο
α' ενικ. ακούμπησα θα ακουμπήσω να ακουμπήσω ακουμπήσει
β' ενικ. ακούμπησες θα ακουμπήσεις να ακουμπήσεις ακούμπα - ακούμπησε
γ' ενικ. ακούμπησε θα ακουμπήσει να ακουμπήσει
α' πληθ. ακουμπήσαμε θα ακουμπήσουμε να ακουμπήσουμε
β' πληθ. ακουμπήσατε θα ακουμπήσετε να ακουμπήσετε ακουμπήστε
γ' πληθ. ακούμπησαν
ακουμπήσαν(ε)		 θα ακουμπήσουν(ε) να ακουμπήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα Παρακείμενος Υπερσυντέλικος Συντελ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική
α' ενικ. έχω ακουμπήσει είχα ακουμπήσει θα έχω ακουμπήσει να έχω ακουμπήσει
β' ενικ. έχεις ακουμπήσει είχες ακουμπήσει θα έχεις ακουμπήσει να έχεις ακουμπήσει
γ' ενικ. έχει ακουμπήσει είχε ακουμπήσει θα έχει ακουμπήσει να έχει ακουμπήσει
α' πληθ. έχουμε ακουμπήσει είχαμε ακουμπήσει θα έχουμε ακουμπήσει να έχουμε ακουμπήσει
β' πληθ. έχετε ακουμπήσει είχατε ακουμπήσει θα έχετε ακουμπήσει να έχετε ακουμπήσει
γ' πληθ. έχουν ακουμπήσει είχαν ακουμπήσει θα έχουν ακουμπήσει να έχουν ακουμπήσει


Σημείωση: μετοχή: ακουμπημένος. Και από το ακουμπίζω, ακουμπισμένος, τύπος που επικρατεί.

    Παθητική φωνή
Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα Ενεστώτας Παρατατικός Εξ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Μετοχή
α' ενικ. ακουμπιέμαι ακουμπιόμουν(α) θα ακουμπιέμαι να ακουμπιέμαι
β' ενικ. ακουμπιέσαι ακουμπιόσουν(α) θα ακουμπιέσαι να ακουμπιέσαι
γ' ενικ. ακουμπιέται ακουμπιόταν(ε) θα ακουμπιέται να ακουμπιέται
α' πληθ. ακουμπιόμαστε ακουμπιόμαστε
ακουμπιόμασταν		 θα ακουμπιόμαστε να ακουμπιόμαστε
β' πληθ. ακουμπιέστε ακουμπιόσαστε
ακουμπιόσασταν		 θα ακουμπιέστε να ακουμπιέστε ακουμπιέστε
γ' πληθ. ακουμπιούνται ακουμπιόνταν(ε)
ακουμπιούνταν
ακουμπιόντουσαν		 θα ακουμπιούνται να ακουμπιούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα Αόριστος Συνοπτ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Απαρέμφατο
α' ενικ. ακουμπήθηκα θα ακουμπηθώ να ακουμπηθώ ακουμπηθεί
β' ενικ. ακουμπήθηκες θα ακουμπηθείς να ακουμπηθείς ακουμπήσου
γ' ενικ. ακουμπήθηκε θα ακουμπηθεί να ακουμπηθεί
α' πληθ. ακουμπηθήκαμε θα ακουμπηθούμε να ακουμπηθούμε
β' πληθ. ακουμπηθήκατε θα ακουμπηθείτε να ακουμπηθείτε ακουμπηθείτε
γ' πληθ. ακουμπήθηκαν
ακουμπηθήκαν(ε)		 θα ακουμπηθούν(ε) να ακουμπηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα Παρακείμενος Υπερσυντέλικος Συντελ. Μέλλ. Υποτακτική Προστακτική Μετοχή
α' ενικ. έχω ακουμπηθεί είχα ακουμπηθεί θα έχω ακουμπηθεί να έχω ακουμπηθεί ακουμπισμένος
β' ενικ. έχεις ακουμπηθεί είχες ακουμπηθεί θα έχεις ακουμπηθεί να έχεις ακουμπηθεί
γ' ενικ. έχει ακουμπηθεί είχε ακουμπηθεί θα έχει ακουμπηθεί να έχει ακουμπηθεί
α' πληθ. έχουμε ακουμπηθεί είχαμε ακουμπηθεί θα έχουμε ακουμπηθεί να έχουμε ακουμπηθεί
β' πληθ. έχετε ακουμπηθεί είχατε ακουμπηθεί θα έχετε ακουμπηθεί να έχετε ακουμπηθεί
γ' πληθ. έχουν ακουμπηθεί είχαν ακουμπηθεί θα έχουν ακουμπηθεί να έχουν ακουμπηθεί

Μεταφράσεις
    ακουμπάω

Αναφορές
  1. ἀκουμβίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  2. ακουμπω -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
  3. ακουμπώ, -άω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  4. «ακουμπώ» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.