αγαλλίαση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η αγαλλίαση οι αγαλλιάσεις
      γενική της αγαλλίασης* των αγαλλιάσεων
    αιτιατική την αγαλλίαση τις αγαλλιάσεις
     κλητική αγαλλίαση αγαλλιάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αγαλλιάσεως
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αγαλλίαση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀγαλλία(σις) + -ση < ἀγαλλιάω / ἀγαλλιῶ < αρχαία ελληνική ἀγάλλω

Προφορά
ΔΦΑ : /a.ɣaˈli.a.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐γαλ‐λί‐α‐ση

Ουσιαστικό

αγαλλίαση θηλυκό

  1. συναίσθημα μεγάλης χαράς και ευφροσύνης
    ≋ ταυτόσημα: αγάλλισμα, αναγάλλιασμα (λιγότερο επίσημο)
    ≈ συνώνυμα: τέρψη, ευφροσύνη, ευφορία, μεγάλη χαρά
  2. αίσθημα ανακούφισης, ηρεμίας [1]

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    αγαλλίαση

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.