Αἰγίνιον
Αρχαία ελληνικά (grc)
| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τὸ | Αἰγίνιον | τὰ | Αἰγίνιᾰ | ||||
| γενική | τοῦ | Αἰγινίου | τῶν | Αἰγινίων | ||||
| δοτική | τῷ | Αἰγινίῳ | τοῖς | Αἰγινίοις | ||||
| αιτιατική | τὸ | Αἰγίνιον | τὰ | Αἰγίνιᾰ | ||||
| κλητική ὦ! | Αἰγίνιον | Αἰγίνιᾰ | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | Αἰγινίω | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | Αἰγινίοιν | ||||||
| 2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
- Αἰγίνιον < αἴγινος ή αἰγίνη + υποκοριστικό επίθημα -ιον < αρχαία ελληνική αἴξ
Κύριο όνομα
Αἰγίνιον ουδέτερο
- (ελληνιστική κοινή) όνομα διαφόρων οικισμών και τοπωνυμίων (π.χ. ελληνιστική/ρωμαϊκή ονομασία της πόλης της Καλαμπάκας)
- ※ Αἰγίνιον δὲ Τυμφαίων, ὅμορον Αἰθικίᾳ καὶ Τρίκκῃ· πλησίον δ᾽ ἤδη τῆς τε Μακεδονίας καὶ τῆς Θετταλίας περὶ τὸ Ποῖον ὄρος καὶ τὴν Πίνδον Αἴθικές τε καὶ τοῦ Πηνειοῦ πηγαί, ὧν ἀμφισβητοῦσι Τυμφαῖοί τε καὶ [οἱ] ὑπὸ τῇ Πίνδῳ Θετταλοί· καὶ πόλις Ὀξύνεια παρὰ τὸν Ἴωνα ποταμόν, ἀπέχουσα Ἀζώρου τῆς τριπολίτιδος σταδίους ἑκατὸν εἴκοσι· πλησίον δὲ καὶ Ἀλαλκομεναὶ καὶ Αἰγίνιον καὶ Εὔρωπος καὶ αἱ τοῦ Ἴωνος εἰς τὸν Πηνειὸν συμβολαί. (Στράβων, Γεωγραφικά Ζ, 7.9)
Πηγές
- Αἰγίνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.