pullus

pullus < ανάγεται σε πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peh₂w- με σημασία μικρός.[1] Συγγενική η αρχαία ελληνική πῶλος.

pullus ^(la) αρσενικό

1. το μικρό ζώου
   1. νεοσσός, όπως το κοτόπουλο
   2. όπως το μικρό του αλόγου (για την ελληνική λέξη πουλάρι, δείτε πῶλος
2. χαϊδευτική προσφώνηση

pullus (λατινικά), και μέσω της δημώδους ή της ύστερης λατινικής

⇒ ιταλικά: pollo

⇒ ισπανικά: pollo

→ γαλλικά: poule

↷ ελληνιστική κοινή: ποῦλλος, ποῦλος (όψιμη ελληνιστική κοινή σε πάπυρο του 6ου αιώνα)

→ μεσαιωνικά ελληνικά: πουλλίον (υποκοριστικό) > -πουλος

⇒ νέα ελληνικά: πουλί, ⇒ νέα ελληνικά: -όπουλος, -οπούλα, -όπουλο

→ και δείτε πολλούς περισσότερους απογόνους στο  pullus στο αγγλικό Βικιλεξικό

• για το πουλάρι, δείτε πῶλος

pullus < σχετίζεται με το ρήμα palleō (είμαι ωχρός)

pullus ^(la)

• σκούρος γκρίζος, σταχτής

• pullus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.