πῶλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πῶλος	οἱ/αἱ	πῶλοι
γενική	τοῦ/τῆς	πώλου	τῶν	πώλων
δοτική	τῷ/τῇ	πώλῳ	τοῖς/ταῖς	πώλοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	πῶλον	τοὺς/τὰς	πώλους
κλητική ὦ!		πῶλε		πῶλοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πώλω
γεν-δοτ	τοῖν		πώλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «πῶλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πῶλος, ήδη μυκηναϊκή 𐀡𐀫 (po-ro) < ανάγεται σε πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peh₂w- (συγγενικό το παῖς)

πῶλος αρσενικό ή θηλυκό

(θηλαστικό ζώο) πουλάρι (νεαρό άλογο)
1. (συνεκδοχικά) το μικρό οποιουδήποτε ζώου
2. (ποιητικό) νεαρή κοπέλα, σπανιότερα νεαρός έφηβος
(νόμισμα) κορινιακό νόμισμα με τη μορφή του Πήγασου

ετυμολογικό πεδίο
πωλο-

πῶλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πῶλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.