nexus

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

nexus (en)


Λατινικά (la)

Ετυμολογία

nexus (μετοχή) μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος nectō
nexus (ουσιαστικό) < nectō

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈnek.sus/

Μετοχή

nexus (la), -a, -um

  1. πλεγμένος
  2. δεμένος
  3. δεσμευμένος
  4. συνημμένος

Κλίση
ενικός πληθυντικός
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
ονομαστική nexus nexa nexum nexī nexae nexa
γενική nexī nexae nexī nexōrum nexārum nexōrum
δοτική nexō nexae nexō nexīs nexīs nexīs
αιτιατική nexum nexam nexum nexōs nexās nexa
κλητική nexe nexa nexum nexī nexae nexa
αφαιρετική nexō nexā nexō nexīs nexīs nexīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

Ουσιαστικό

nexus (la), -us

  1. πλοκή
  2. εμπλοκή
  3. συμπλοκή
  4. περιπλοκή
  5. δεσμός, συνάφεια, σύναψη, σύνδεση
  6. δέσμευση
  7. νομική υποχρέωση

Συνώνυμα
  • iunctura
  • nexiō
  • nexilitas

Συγγενικά
  • nectō
  • nexābundē
  • nexibilis
  • nexilis
  • nexilitās
  • nexiō
  • nexō
  • nexum
  • nexuōsus

Κλίση
αριθμός ενικός πληθυντικός
ονομαστική nexus nexūs
γενική nexūs nexuum
δοτική nexuī nexibus
αιτιατική nexum nexūs
κλητική nexus nexūs
αφαιρετική nexū nexibus
(δ' κλίση)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.