manus
Λατινικά (la)
Ετυμολογία
- manus < πρωτοϊταλική *manus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *méh₂-r̥- / *mh₂-én-
Ουσιαστικό
manus (la) θηλυκό
- χέρι
- γραφή (με το χέρι)
- (μεταφορικά) γενναιότητα, ανδρεία
- (μεταφορικά) πυγμή, δύναμη
- πλευρά, μεριά
- πέλμα (ζώου)
- κλαδί δέντρου
- (ναυτικός όρος) γάντζος
- ομάδα, κλιμάκιο (ιδίως στρατιωτών), πλήθος
- χειρωνακτική εργασία
- (νομικός όρος) ανδρική εξουσία (πάνω στα υπόλοιπα μέλη μιας οικογένειας)
- (νομικός όρος) σύλληψη

manus
Πολυλεκτικοί όροι
- manus factus: πεποιημένο (κατασκευασμένο) με το χέρι, χειρόγραφο
Συγγενικά
- manuale
- manuatus
- manuleus
Σύνθετα
- mando
- manduco
- manicula
- manifestus
- manipulus
- mansues
- mansuesco
- mantica
- manua
- manualis
- manuarius
- manuballista
- manubrium
- manucium
- manufactilis
- manuinspex
- manulea
- manumitto
- manuor
- manupretium
- manus extrema
- manutergium
- manutigium
- masturbor
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.