brûlot

brûlot < brûler

ΔΦΑ : /bʁy.lo/

brûlot ^(fr) αρσενικό

1. (ναυτικός όρος) το μπουρλότο, πυρπολικό πλοίο
2. (μεταφορικά) λίβελος που επιτίθεται σε κάποιον ή κάτι
3. (κατ’ επέκταση) ρακί ή ρούμι που χρησιμοποιείται στη μαγειρική για να δώσει γεύση σε μια ομελέτα, μια σαλάτα από πορτοκάλια, κλπ.

   • - Un brûlot mon gendre, ça chauffe la tripe et ça nettoie la tête; y a rien de meilleur pour le corps. (Guy de Maupassant, Toine , in: Les Contes normands )

4. είδος εντόμου που προκαλεί φαγούρα το φθινόπωρο
5. (μαγειρική) (παρωχημένο) κομμάτι με πάρα πολύ αλάτι ή πιπέρι
6. (τεχνολογία) εργαλείο για τη στίλβωση των καθρεφτών
7. (παρωχημένο) φλογερός, διαχυτικός άντρας

   ≈ συνώνυμα: ardent, entreprenant, boutefeu

8. (στην αρχαιότητα) η βαλλίστρα

   ≈ συνώνυμα: balliste