ἔλαφος

ἔλαφος ήδη ομηρικό < πρωτοελληνική *éləpʰos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁éln̥bʰos < *h₁el- (ελάφι) [1]

ἔλαφος αρσενικό ή θηλυκό

1. (θηλαστικό ζώο) ελάφι

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, στη Βικιθήκη

   • 10 (κ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Αἴολον, Λαιστρυγόνας καὶ Κίρκην.), στίχ. 180 (179-180)

     ἐκ δὲ καλυψάμενοι παρὰ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο | θηήσαντ᾽ ἔλαφον· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.

     ξέσκεποι τώρα, στο περιγιάλι της ατρύγητης θαλάσσης, | το ελάφι θαύμαζαν, τόσο μεγάλο αγρίμι που ήταν.

     Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   • 6 (ζ. Ὀδυσσέως ἄφιξις εἰς Φαίακας.), στίχ. 133 (130-133)

     βῆ δ᾽ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος, ἀλκὶ πεποιθώς, | ὅς τ᾽ εἶσ᾽ ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε | δαίεται· αὐτὰρ ὁ βουσὶ μετέρχεται ἢ ὀΐεσσιν | ἠὲ μετ᾽ ἀγροτέρας ἐλάφους·

     Και κίνησε σαν το περήφανο λιοντάρι που περιφέρεται στα όρη, | το δέρνει ο άνεμος και το μουσκεύει η μπόρα, | εκείνο όμως με τα μάτια φλογισμένα προχωρεί | ψάχνοντας για γελάδια, αρνιά κι ελάφια ανήμερα,

     Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 4 (Μελπομένη), 192.2

   ἔλαφος δὲ καὶ ὗς ἄγριος ἐν Λιβύῃ πάμπαν οὐκ ἔστι.

   ελάφια κι αγριογούρουνα δε βρίσκεις πουθενά στη Λιβύη.

   Μετάφραση (1992): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

2. (συνεκδοχικά) δειλός
3. δέρμα ελαφιού
4. ομοίωμα ελαφιού ως μέτρο βάρους
5. (ελληνιστική σημασία , γαστρονομία) είδος γλυκού ή πίτας

• ὥλαφος (κράση)

• ἔλαφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔλαφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.