ἐπιπλοκή

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐπιπλοκή	αἱ	ἐπιπλοκαί
γενική	τῆς	ἐπιπλοκῆς	τῶν	ἐπιπλοκῶν
δοτική	τῇ	ἐπιπλοκῇ	ταῖς	ἐπιπλοκαῖς
αιτιατική	τὴν	ἐπιπλοκήν	τὰς	ἐπιπλοκᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἐπιπλοκή		ἐπιπλοκαί
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐπιπλοκᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἐπιπλοκαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἐπιπλοκή < αρχαία ελληνική ἐπιπλέκω < ἐπι- + πλέκω

ἐπιπλοκή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

ἐπιπλοκή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.