χάσκω

χάσκω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική χάσκω

ΔΦΑ : /ˈxa.sko/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χά‐σκω

χάσκω, πρτ.: έχασκα, μόνο στο ενεστωτικό θέμα ελλειπτικό ρήμα (χωρίς παθητική φωνή)

1. έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό από έκπληξη ή απορία ή αφηρημάδα

   ↪ Τι χάσκεις;

2. παρουσιάζω ένα απειλητικό άνοιγμα

   ↪ Μπροστά τους έχασκε ο γκρεμός.

• → λείπει η κλίση

• χάσκω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• χάσκω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

χάσκω

1. ανοίγω το στόμα διάπλατα, πχ για να καταπιώ κάτι ή από επιθυμία ή θαυμασμό
2. (για καρπούς) ανοίγω, σκάζω

• χαίνω (ελληνιστική κοινή)

• → λείπει η κλίση

• χάσκω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χάσκω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.