τερέβινθος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τερέβινθος	οι	τερέβινθοι
γενική	της	τερεβίνθου	των	τερεβίνθων
αιτιατική	την	τερέβινθο	τις	τερεβίνθους
κλητική		τερέβινθε (τερέβινθο)		τερέβινθοι
Κατηγορία όπως «ήπειρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τερέβινθος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τερέβινθος, παράλληλος τύπος για την αρχαία ελληνική τέρμινθος[1] Δείτε και ἐρέβινθος

όρος βοτανικής < (λόγιο δάνειο) νεολατινική terebinthus < αρχαία ελληνική τερέβινθος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

τερέβινθος θηλυκό

(φυτό) χαρακτηρισμός είδους κωνοφόρου δέντρου (Πιστακιά η τερέβινθος, Pistacia terebinthus) που φύεται γύρω από τη Μεσόγειο, συγγενές με τη φιστικιά (Pistacia vera) και το σχίνο (Pistacia lentiscus). Από τη ρητίνη του παράγεται η τερεβινθίνη, δηλαδή το νέφτι.

τερέβινθος

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.