ταραχοποιός

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ταραχοποιός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ταραχοποιός < ταραχ(ή) + -ο- + -ποιός ( < ποιώ)

Επίθετο
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο ταραχοποιός η ταραχοποιός
& ταραχοποιά		 το ταραχοποιό
      γενική του ταραχοποιού της ταραχοποιού
& ταραχοποιάς		 του ταραχοποιού
    αιτιατική τον ταραχοποιό την ταραχοποιό
& ταραχοποιά		 το ταραχοποιό
     κλητική ταραχοποιέ ταραχοποιέ
& ταραχοποιά		 ταραχοποιό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι ταραχοποιοί οι ταραχοποιοί
& ταραχοποιές		 τα ταραχοποιά
      γενική των ταραχοποιών των ταραχοποιών των ταραχοποιών
    αιτιατική τους ταραχοποιούς τις ταραχοποιούς
& ταραχοποιές		 τα ταραχοποιά
     κλητική ταραχοποιοί ταραχοποιοί
& ταραχοποιές		 ταραχοποιά
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «φθοροποιός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ταραχοποιός, -ός / -ά, -ό

Μεταφράσεις
    ταραχοποιός

Ουσιαστικό
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο/η ταραχοποιός οι ταραχοποιοί
      γενική του/της ταραχοποιού των ταραχοποιών
    αιτιατική τον/την ταραχοποιό τους/τις ταραχοποιούς
     κλητική ταραχοποιέ ταραχοποιοί
Κατηγορία όπως «γιατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ταραχοποιός αρσενικό ή θηλυκό

Μεταφράσεις
    ταραχοποιός

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ταραχοποιός τὸ ταραχοποιόν
      γενική τοῦ/τῆς ταραχοποιοῦ τοῦ ταραχοποιοῦ
      δοτική τῷ/τῇ ταραχοποιῷ τῷ ταραχοποιῷ
    αιτιατική τὸν/τὴν ταραχοποιόν τὸ ταραχοποιόν
     κλητική ὦ! ταραχοποιέ ταραχοποιόν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ταραχοποιοί τὰ ταραχοποιᾰ́
      γενική τῶν ταραχοποιῶν τῶν ταραχοποιῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς ταραχοποιοῖς τοῖς ταραχοποιοῖς
    αιτιατική τοὺς/τὰς ταραχοποιούς τὰ ταραχοποιᾰ́
     κλητική ὦ! ταραχοποιοί ταραχοποιᾰ́
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ταραχοποιώ τὼ ταραχοποιώ
      γεν-δοτ τοῖν ταραχοποιοῖν τοῖν ταραχοποιοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'βοηθός' όπως «βοηθός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ταραχοποιός < αρχαία ελληνική ταραχ(ή) + -ο- + -ποιός ( < ποιώ)

Επίθετο

τᾰρᾰχοποιός, -ός, -όν

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.