σπιτώνω
Νέα ελληνικά (el)
Προφορά
Προφορά- ΔΦΑ : /spiˈto.no/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : σπι‐τώ‐νω
Ρήμα
Ρήμασπιτώνω (παθητική φωνή: σπιτώνομαι)
- (κυριολεκτικά, λαϊκότροπο, σπάνιο) παρέχω σε κάποιον σπίτι, για να μένει
- (μεταφορικά, λαϊκότροπο) παρέχω συγκατοίκηση ή εξασφαλίζω χώρο κατοίκησης σε άτομο με το οποίο έχω παράνομη ερωτική σχέση
Αντώνυμα
- ασπίτωτος
- θεμελιοξεσπίτωμα
- ξεσπίτωμα
- ξεσπιτωμένος
- ξεσπιτώνω
- ξεσπίτωτος
- πρωτοσπιτώνω
- σπίτωμα
- σπιτωμένος
- → δείτε τη λέξη σπίτι
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | σπιτώνω | σπίτωνα | θα σπιτώνω | να σπιτώνω | σπιτώνοντας | |
| β' ενικ. | σπιτώνεις | σπίτωνες | θα σπιτώνεις | να σπιτώνεις | σπίτωνε | |
| γ' ενικ. | σπιτώνει | σπίτωνε | θα σπιτώνει | να σπιτώνει | ||
| α' πληθ. | σπιτώνουμε | σπιτώναμε | θα σπιτώνουμε | να σπιτώνουμε | ||
| β' πληθ. | σπιτώνετε | σπιτώνατε | θα σπιτώνετε | να σπιτώνετε | σπιτώνετε | |
| γ' πληθ. | σπιτώνουν(ε) | σπίτωναν σπιτώναν(ε) |
θα σπιτώνουν(ε) | να σπιτώνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | σπίτωσα | θα σπιτώσω | να σπιτώσω | σπιτώσει | ||
| β' ενικ. | σπίτωσες | θα σπιτώσεις | να σπιτώσεις | σπίτωσε | ||
| γ' ενικ. | σπίτωσε | θα σπιτώσει | να σπιτώσει | |||
| α' πληθ. | σπιτώσαμε | θα σπιτώσουμε | να σπιτώσουμε | |||
| β' πληθ. | σπιτώσατε | θα σπιτώσετε | να σπιτώσετε | σπιτώστε | ||
| γ' πληθ. | σπίτωσαν σπιτώσαν(ε) |
θα σπιτώσουν(ε) | να σπιτώσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω σπιτώσει | είχα σπιτώσει | θα έχω σπιτώσει | να έχω σπιτώσει | ||
| β' ενικ. | έχεις σπιτώσει | είχες σπιτώσει | θα έχεις σπιτώσει | να έχεις σπιτώσει | ||
| γ' ενικ. | έχει σπιτώσει | είχε σπιτώσει | θα έχει σπιτώσει | να έχει σπιτώσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε σπιτώσει | είχαμε σπιτώσει | θα έχουμε σπιτώσει | να έχουμε σπιτώσει | ||
| β' πληθ. | έχετε σπιτώσει | είχατε σπιτώσει | θα έχετε σπιτώσει | να έχετε σπιτώσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν σπιτώσει | είχαν σπιτώσει | θα έχουν σπιτώσει | να έχουν σπιτώσει |
| |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.