σημασιολογία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η σημασιολογία οι σημασιολογίες
      γενική της σημασιολογίας των σημασιολογιών
    αιτιατική τη σημασιολογία τις σημασιολογίες
     κλητική σημασιολογία σημασιολογίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σημασιολογία < λόγιο ενδογενές δάνειο: γερμανική Semasiologie (δείτε και νεότερη γερμανική λέξη Bedeutungslehre). Ο όρος «σημαντική» (όπως στη γαλλική sémantique ή την αγγλική semantics) δεν επικράτησε στα ελληνικά.[1] Μορφολογικά αναλύεται σε σημασ(ία) + -ο- + -λογία.

Προφορά
ΔΦΑ : /si.ma.si.o.loˈʝi.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ση‐μα‐σι‐ο‐λο‐γί‐α

Ουσιαστικό

σημασιολογία θηλυκό

  1. (γλωσσολογία) η μελέτη του φάσματος των σημασιών μιας λέξης
  2. (μαθηματικά, λογική) ο καθορισμός σχέσεων μεταξύ συμβόλων
  3. (επιστήμη υπολογιστών) semantics: το νόημα ή η σημασία των όσων εκτελεί ο κώδικας μιάς γλώσσας προγραμματισμού, ακόμη και αν είναι συντακτικά σωστός (λειτουργεί χωρίς λάθη)
    ↪ Η εντολή: if (1=2) then εντολή1 else εντολή2, είναι συντακτικά σωστή αλλά όχι σημασιολογικά γιατί είναι ισοδύναμη με την εντολή2 δεδομένου ότι η έκφραση 1 = 2 είναι πάντα ψευδής (false)
Ταυτόσημο

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    σημασιολογία
    επιστήμη υπολογιστών

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.