πελάζω

πελάζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pelh₂- (πλησιάζω, ωθώ). Συγγενή: λατινική pello, η αγγλική push, pulse, η αρμενική հալածել (halacel, ακολουθώ).[1]

πελάζω

1. πλησιάζω, προσεγγίζω
2. φέρνω κάποιον κοντά σε άλλον
3. πλησιάζω γυναίκα για συνουσία
4. (στη μέση φωνή) φέρνω κάτι προς τον εαυτό μου για ωφέλειά μου
5. (στην παθητική φωνή) πλησιάζω
6. (στην παθητική φωνή) (για γυναίκα) παντρεύομαι, πλησιάζομαι από άνδρα για συνουσία

• αττικός τύπος : πελάθω
• ποιητικός τύπος: πελάω
• ποιητικός τύπος: πλάθω

• βρόχῳ δέρην πελάζω
• ἔπος ἀδάμαντι πελάζω
• δεσμοῖς τινὰ πελάζω: καθιστώ κάποιον δέσμιο
• κράτει τινὰ πελάζω: κάνω κάποιον να νικήσει, κάνω κάποιον να επικρατήσει
• πελάζω τινὰ χθονί: σκοτώνω κάποιον
• πελάζω τινὰ ὀδύναις: κάνω κάποιον να πονέσει, να δυστυχήσει
• πελάζω θαλάσσῃ στῆθος: κολυμπώ

• ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει (Πλάτων, Συμπόσιον 195b)

  αντιστοιχεί στο νεοελληνικό «όνος όνο τρίβει»

θέμα παλ-

• πάλλω

θέμα πελα-

• ἀπροσπέλαστος
• πέλας
• πέλασις
• πελαστής
• πελάτης
• πελατικός
• πελάτις
• προσπέλασις

θέμα πελε-

• πελεμίζω > πόλεμος

θέμα πλη-

• πλήν
• πλησιάζω
• πλησίον

• → λείπει η κλίση

Ρηματικοί τύποι:

• ποιητικός τύπος: μελλ. πελῶ
• ποιητικός τύπος: μελλ. πελάσω, πελάσσω
• επικός τύπος : αόρ. πέλασα, ἐπέλασσα, πέλασσα
• ιωνικός τύπος : μέση φωνή ευκτική αόρ. α' γ' πληθ. πελασαίατο
• επικός τύπος : παθητική φωνή αόρ. γ' ενικ. ἐπελάσσατο
• επικός τύπος : παθητική φωνή αόρ. γ' πληθ. πέλασθεν
• επικός τύπος : παθητική φωνή αόρ. γ' ενικ. πελάσθη
• επικός τύπος : παθητική φωνή αόρ. γ' ενικ. ἔπλητο, πλῆτο
• επικός τύπος : παθητική φωνή αόρ. γ' πληθ. ἔπληντο, πλῆντο

• πελάζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πελάζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.